Parti İplik.
Pamuk, dünyadaki tekstil elyafı tüketiminin neredeyse% 50’sini oluşturmaktadır. Türkiye Çin, ABD, Rusya Federasyonu, Hindistan ve Japonya pamuk tüketen başlıca ülkelerdir. Tüketim, satın alınan ve tekstil malzemeleri üretmek için kullanılan ham pamuk lifi miktarı ile ölçülür. Dünya çapında pamuk üretimi yılda yaklaşık 80 ila 90 milyon balyadır (17,4 ila 19,6 milyar kg). Dünya pamuk üretiminin% 70’inden fazlasını oluşturan parti iplik alan başlıca pamuk üreticisi ülkelerdir. Gerisi yaklaşık 75 ülke tarafından üretiliyor. Ham pamuk yaklaşık 57 ülkeden, pamuklu tekstil ise yaklaşık 65 ülkeden ihraç edilmektedir. Birçok ülke, ithalata bağımlılığını azaltmak için yerli üretimi vurgulamaktadır.
Pamuk İplik Alanlar.
İplik üretimi, ham pamuk elyaflarını çeşitli son ürünlerde kullanılmaya uygun ipliklere dönüştüren bir işlem dizisidir. Modern tekstil pazarlarında ihtiyaç duyulan temiz, güçlü ve homojen iplikleri elde etmek için bir takım işlemler gerekir. Değişmeyen miktarlarda tüy bırakmayan malzemeler ve kullanılmayan lifler (yabancı madde, bitki çöpleri, paspaslar, vb.) İçeren yoğun bir karışık lifli paket (pamuk balya) paketi ile başlamak, sürekli açma, harmanlama, karıştırma, temizleme, taraklama, çekme işlemleri pamuk liflerini ipliğe dönüştürmek için fitil ve eğirme yapılır.
Polyester İplik Alanlar.
Mevcut üretim süreçleri oldukça gelişmiş olmasına rağmen, rekabet baskısı, endüstri gruplarını ve bireyleri, bir gün, bugünün sistemlerini destekleyebilecek olan pamuk işleme için yeni, daha verimli yöntemler ve makineler aramaya teşvik ediyor. Bununla birlikte, öngörülebilir gelecek için, mevcut geleneksel harmanlama, taraklama, çekme, fitil ve eğirme sistemleri kullanılmaya devam edilecektir. Sadece pamuk toplama süreci yakın bir gelecekte elenmeye mahkum görünüyor.
İplik üretimi, çeşitli dokuma veya örme son ürünler (örneğin, giyim eşyası veya endüstriyel kumaşlar) ve dikiş ipliği ve iplikleri için iplikler üretir. İplikler, birim uzunluk başına farklı çaplarda ve farklı ağırlıklarda üretilir.
Temel iplik üretim süreci birkaç yıl değişmeden kalırken, işlem hızları, kontrol teknolojisi ve paket ebatları arttı. İplik özellikleri ve işlem verimliliği, işlenen pamuk liflerinin özellikleri ile ilgilidir. İpliğin son kullanım özellikleri aynı zamanda işleme koşullarının bir fonksiyonudur.
İplik İmalat İşlemleri
Açma, karıştırma, karıştırma ve temizleme
Tipik olarak, değirmenler belirli bir son kullanım için iplik üretmek için gereken özelliklere sahip balya karışımlarını seçerler. Her değirmende farklı değirmenlerde kullanılan balya sayısı 6 ya da 12’den 50’ye kadar değişmektedir. Karıştırılacak balyalar, torbalama ve bağların çıkarıldığı açılış odasına getirildiğinde işleme başlar.
Pamuk tabakaları balyalardan elle çıkarılır ve çivili dişlerle dolu konveyörlerle donatılmış besleyicilere yerleştirilir veya tüm balyalar bunları bir toplama mekanizması altında veya üstünde hareket ettiren platformlara yerleştirilir. Amaç, sıralı üretim işlemine, sıkıştırılmış balyalanmış pamuk tabakalarını yabancı maddenin uzaklaştırılmasını kolaylaştıracak küçük, hafif, kabarık tutamlara dönüştürerek başlamaktır. Bu başlangıç işlemine “açılış” denir. Balyalar değirmene çeşitli yoğunluk derecelerinde ulaştığından, Balya bağlarının balyaların işlenmeden yaklaşık 24 saat önce kesilmeleri, “çiçeklenmelerine” izin vermek yaygındır. Bu, açılmayı arttırır ve besleme hızını düzenlemeye yardımcı olur. Değirmenlerdeki temizleme makineleri açılış ve birinci seviye temizlik fonksiyonlarını yerine getirir.
Tarama – Parti İplik.
Kart iplik üretim sürecinde en önemli makinedir. Pamuk tekstil fabrikalarının ezici bir çoğunluğunda ikinci ve son seviye temizlik fonksiyonlarını yerine getirir. Kart, üç tel kaplı silindirden oluşan bir sistemden ve yüksek oranda ayrılma ya da açıklık derecesinde küçük liflerin kümelerini ve tutamlarını ardışık olarak işleyen, çok fazla çöp ve diğer yüzdeleri gideren bir dizi düz, tel kaplı çubuktan oluşur.
